They Will Forever Be Missed
VEERAMAKALI & PUSHPAVALLI
3 ஆம் ஆண்டு - நினைவு அஞ்சலி
19th October, 1937 - 8th September, 2022
15th July, 1944 - 2nd March, 2023
Remembering Our Parents
இந்த தளம் எங்கள் பெற்றோர்களான வீரமாகாளி மற்றும் புஷ்பவள்ளி அவர்களின் நினைவாக உருவாக்கப்பட்டது
அம்மா
கடின உழைப்பின் உதாரணம் - வீரமாகாளி
மூன்றாம் ஆண்டு நினைவுகள்:
கல்வி
உலகம் சுருங்கி தொழில்நுட்ப இயந்திரங்கள் தலைமுறைக்கு மெதுவாக, அதே சமயம் தீர்க்கமாக மாறிவருகிறது. மக்கள் மிக விரைவில் அந்த வாழ்க்கையில் தெரிந்தும் தெரியாமலும் வாழ பழகிக்கொள்வார்கள். அதில் ஒவ்வொருவருக்கும் தெளிவான இலக்கும் தனியான பாதையும் இருக்கும். மற்றவர்கள் அனைவரும் நமது பாதையில் நம்முடன் வர மாட்டார்கள், அவர்களும் ஒரு இலக்கு நோக்கி பயணிப்பார்கள். பெரும்பாலும், இலக்கு மற்றும் பிறரின் எல்லைகளை முழுவதுமாக புரிந்து கொள்ளவே முடியாது, ஆனால், பிறரின் உணர்வுகளை, எல்லைகளை மதிக்கும் பரிணாமத்தைக் கல்வி கற்றுக்கொடுக்கிறது.
அப்பாவின் அன்றைய சொத்து கல்வி மட்டுமே. ஏழை மற்றும் நடுத்தர குடும்பங்களில் உள்ள அனைவருக்கும், நிதியியல் பின்னணி மிகவும் முக்கியம். அந்த நிலைமையே, கிராமத்தில் உயர்நிலைப் பள்ளியில் 11/PUC ஆம் வகுப்பு மட்டுமே அவரால் படிக்க முடிந்தது, வேலைக்கு செல்ல காரணமாக அமைந்தது.
நான் சிறுவனாக இருக்கும்போது, அவர் வீட்டு கொல்லைப்புறம் உட்புற வேலை செய்யும்போது நான் கேட்கும் ஆங்கிலச் சொல்களுக்கு, சொல்களின் அர்த்தத்தை எனக்கு கற்றுக் கொடுத்தார். அவர் எவ்வாறு கூடுதல் ஆங்கிலத் திறன் என்பதை நினைக்கும் போது இன்றும் ஆச்சர்யமாக இருக்கிறது, அது அவரது கல்வித் திறன். அவர் மேலும் கல்லூரி பட்டங்களை (சட்டம், மருந்தகம்) படித்திருந்தால், அவர் பல நிலைகளுக்குச் சென்றிருப்பார், நான் எனது குடும்பத்தில் முதல் தலைமுறை கல்லூரி மாணவராக இருந்திருக்க மாட்டேன். அமெரிக்காவில் என் அப்பா வயதில் இருக்கும் வயதான மூத்தவர்களை நான் பார்த்திருக்கிறேன், அவர்கள் கல்லூரி பட்டம் படித்த பிறகு இங்கு வந்ததாகக் கூறினர்.
அப்பாவின் கல்வித் திறன் மிக அதிகமாக இருந்தது, ஆனால் குடும்ப பின்னணி நிலைமை காரணமாக அவரால் மேலும் படிக்க முடியவில்லை.
எனது அப்பா, நான் நினைவில் வைத்திருக்கும் வரை, அவரது எண்ணங்களையும், வலிகளையும், அவரது வாழ்நாள் முழுவதும், அதிகமாக வெளிப்படுத்தவில்லை. முதலில், அது வேலை பலுவின் காரணமாகவே என்று நினைத்தேன். சுற்றுப்புறங்களாலும், அந்த சூழ்நிலையால் தான் என்பதை நான் பின்னர் உணர்ந்தேன். அவர் மற்றவர்களின் தேவைகளையும் கவனித்துக் கொள்ள வேண்டியிருந்தது, மேலும் சரிசெய்யப்படுவதற்கு, அமைதியாக இருக்க நேர்ந்தது.
சில நேரங்களில் மெதுவாக, பொறுமை மற்றும் அமைதியாக இருப்பது நிலைமையை நிர்வகிப்பதற்கான பலத்தைத் தருகிறது, மேலும் கடினமான சிக்கல்களைக் கையாளும் போது சரியான திசையில் நம்மை வழிநடத்துகிறது. அதற்கு கல்வி உதவுகிறது. இல்லையெனில் கல்வி இல்லாதபோது அது பேரழிவுகளுக்கு இழுத்துச் செல்லும். அவரிடமிருந்து அமைதியாக, பொறுமையாக இருப்பதை நான் கற்றுக்கொண்டேன், அதை கடினமான சூழ்நிலைகளில் செயல்படுத்துகிறேன்.
கல்வி, வாழ்வியல் அனுபவத்தை சொல்லித் தருகிறது. அந்த அனுபவம் மற்றவர்களை மதிக்க கற்றுக் கொடுக்கிறது.
அப்பா, நீங்கள் எனக்கும், ஊருக்கும், உங்களால் முடிந்த அளவுக்கும் மேலாகவே நிறைய கொடுத்திருக்கிறீர்கள். உங்களுடன் சம்பந்தப்பட்ட ஒவொருவருக்கும், நிறைய அனுபவ விதைகளை வித்திட்டு சென்று இருக்கிறீர்கள்; உங்களை நேசிப்பவர்கள், அதை நிச்சயம் பின்பற்றுகிறோம்.
நாங்கள் உங்களை இழந்து நிற்கிறோம். ஆனால், எனக்கு தெரியும், நீங்கள் எங்களை எல்லோரையும் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறீர்கள்.
By: Parthiban Veeramakali
Updated on: 08-September-2025
இரண்டாம் ஆண்டு நினைவுகள்:
அன்பு
தாயின் அன்பை யாராலும் ஈடு செய்ய முடியாது. அதை ரொம்ப மிஸ் பண்றேன். குடும்பம், உறவுகள் மற்றும் நண்பர்கள் எப்போதும் என் பெற்றோரைப் பற்றி எனக்கு நினைவூட்டுகிறார்கள். குழந்தைகள் பாட்டியைப் பற்றி பேசிக்கொண்டே இருக்கிறார்கள்.
என் பெற்றோரின் நினைவுகள் எங்கள் அனைவருக்குள்ளும் உள்ளன, அவை எங்களைச் சுற்றி சுற்றி வருகின்றன. ஒவ்வொருவரும் ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் சில விஷயங்களை உணர்ச்சிபூர்வமாக அல்ல, ஆனால் உண்மையான விஷயங்களை நேர்மையாக வெளிப்படுத்த வேண்டும். கடந்த காலத்தில் நாம் செய்தது இதயத்திலிருந்து வர வேண்டும்.
நமது கடந்தகால செயல்கள் மற்றும் தவறுகளை நாம் உணர்ந்திருந்தால், நாம் சமூகத்தில் உண்மையான, சிறந்த மற்றும் மரியாதைக்குரிய மக்களாக இருப்போம். அது பெற்றோர்கள் எங்கிருந்தாலும் அவர்களுக்கு அதிக மகிழ்ச்சியைத் தரும். அது அன்புக்குரியவர்களுக்கு அஞ்சலியையும் அன்பையும் திருப்பிச் செலுத்துவதாக இருக்கும்.
By: Parthiban Veeramakali
Updated on: 02-March-2025
செட்டியமடை (ஆர்.எஸ். மங்கலம்) என்ற சிறிய கிராமத்தில் பிறந்த எங்கள் அப்பா, கிராமத்தில் உயர்நிலைப் பள்ளியில் 11/PUC ஆம் வகுப்பு முடித்து, அரசு வேலை பெற்று, பல்வேறு நகரங்களுக்கு வேலைக்கு சென்று, தேவகோட்டை என்ற சிறிய நகரத்தில் வீடு கட்டி குடியேறினார். பள்ளிப் பருவத்தில் விவசாயம் செய்வது, படிப்பது என கடுமையாக உழைத்தவர். அவரது கிராமத்தில் உள்ள பலருக்கும் அவர் உத்வேகம் அளித்தார்.
ஊட்டி, காளையார்கோவில், காரைக்குடி, இளையான்குடி, கல்லல், கண்ணங்குடி, மானாமதுரை, தேவகோட்டை மற்றும் பல இடங்களில் பணி செய்து, இறுதியில் உள்ளார வட்டாச்சி அலுவலராக ஓய்வு பெற்றார்.
அவர் ஈகோ இல்லாத நபர்களில் ஒருவர், அவர் குடும்பத்தில் உள்ள அனைவரையும் அனுசரித்தார். அவர் தனது குடும்பத்திற்காக நிறைய விஷயங்களை விட்டுக் கொடுத்தார். விட்டு கொடுத்து வாழ வேண்டும் என்பது அவரது ஒவ்வொரு தருணத்திலும் செய்து கட்டிய ஒன்று.
அவரது மகன்களாகிய நாங்கள், உள்ளூர் மற்றும் வெவ்வேறு நாடுகளில் குடியேறி அவரால் மட்டுமே மிகச் சிறந்த வாழ்க்கையை வாழ்ந்து வருகிறோம். கடின உழைப்புக்கும், நாம் அனைவரும் சமூகத்தை எவ்வாறு நேசிக்க வேண்டும், வளர்க்க வேண்டும் என்பதற்கும் அவர் ஒரு எடுத்துக்காட்டு.
எங்கள் அம்மா புஸ்பவள்ளி அதே கிராமத்தில் பிறந்தார். அவள் எப்படி அன்புடனும் அக்கறையுடனும் எங்களை வளர்த்தாள் என்று ஒரு நீண்ட கதை உள்ளது, அவள் முழுமையான உடல்நலப் பிரச்சினைகளுக்கு ஆளானாள். உறவினர்களுக்கு மட்டுமல்ல, முன்பின் தெரியாத அந்நியர்களுக்கும் கூட அவள் எப்போதும் உணவு வழங்கினாள்.
அவர் உடல்நலப் பிரச்சினைகளைச் சந்திக்காமல் இருந்திருந்தால், அவர் பல விஷயங்களைச் சாதித்த சிறந்த பெண்ணாக இருந்திருப்பார். அவள் வேறு எந்த நபரையும் விட மனதளவில் வலிமையானவள். அவரது வலுவான மன உறுதி மட்டுமே உடல்நலக் குறைவுகளின் போது அவரை வலுவாக இருக்க வழிவகுத்தது.
ஒரு வரியில் சொல்ல வேண்டுமென்றால், "நாம் பிறந்ததிலிருந்து பாசத்துக்கு எப்போதும் உதாரணம் தாய் தான்".
எங்கள் பெற்றோருடனான வாழ்க்கை வேறு எந்த குடும்பத்தையும் போலவே கலவையான நினைவுகளுடன் சிறப்பு வாய்ந்தது, நாம் அனைவரும் அவர்களை இழக்கிறோம், ஆனால் அவர்கள் நம் வாழ்க்கையில் என்றென்றும் நினைவில் கொள்ள நிறைய நினைவுகளை விட்டுச் சென்றுள்ளனர்.
எங்கள் வாழ்க்கை அவர்களின் ஆசீர்வாதங்களுடன் அவர்களின் அடிச்சுவடுகளில் தொடர்கிறது.
By: Parthiban Veeramakali
Updated on: 02-March-2024
